KÖRLÜK

Her gün önünden geçtiğimiz binalar, yollar, duraklar… 

İşte bu fotoğraflar Ankara'nın bilindik birçok insanın hergün önünden geçtiği binalar. Öyle arka sokaklar değil. 

Biz hergün geçiyoruz. Hepsi birer gölge gibi akıp gidiyor yanımızdan. Ankara’nın bilindik caddelerinde dizili evler,  sıradanlaşmış detaylarıyla, fark edilmeden, sessizce dururlar. 

Belki her sabah yanından geçtiğiniz o evler, pencere, içindeki saksıdaki çiçek ya da demir kapının üzerindeki işlemeler gözlerinizden kaçmıştır. İnsan, bakıp da nasıl göremez? Görememenin sebebi, alışkanlığın gözlerimize ördüğü o perde midir? Yoksa gündelik telaşın içinde kaybolmak mıdır?

Bu kocaman yapıları fark edemeyen insanlar birbirlerine fark edebilir mi acaba? 

Bakmak...Sadece bakarız çoğu zaman. Ama görmek ve anlamak farklıdır.

Görmek, zihninle dokunmak aslında. Baktığımız yerde zamanın bir hikayesini bulmak. Ama şehirler, altında ezildiğimiz yaşam bizi kör eder. 

Aceleyle geçip gittiğimiz yollar, birer yabancı gibi kalır bize. 

Oysa insanların ne kadar çok söyleyecekleri var birbirlerine. 

Kimbilir belki de körlük, gözlerden önce ruhlarda başlamıştır.