Uçak Bileti Aldın Ama Gün Boyu Yollardasın

Neredeyse Her Uçuş İstanbul Aktarmalı

Yardım Saatlik Uçak Yolculuğu İçin Tüm Gün Gidiyor

Konfor Mu, Yük Mü?

Nevin BİLGİN 

Uçak yolculuğu, hız ve konfor vadeder; ancak Türkiye’deki havayolu deneyimi çoğu zaman bu vaadi boşa çıkarıyor. Çünkü uçak sadece gökyüzündeki bir yolculuktan ibaret değil, havalimanına ulaşmaktan başlayarak eve dönüşe kadar süren bir zincir. İşte bu zincirin halkaları, özellikle Türkiye’de, yolcunun belini büküyor.

Birçok şehirde havalimanları merkezden oldukça uzak konumda. Örneğin, Sabiha Gökçen’den Kadıköy’e ulaşmak bile zaman zaman uçuş süresini geçiyor. Anadolu şehirlerinde ise tablo daha da çarpıcı: toplu taşıma bağlantıları neredeyse yok, organize edilmiş bir raylı sistem bulunmuyor. 

Bu nedenle yolcu, yüksek fiyatlı HAVAŞ servislerine ya da astronomik taksi ücretlerine mecbur bırakılıyor. Yani bilet parasına eklenen bir “gizli ulaşım vergisi” adeta her yolcunun sırtına yüklenmiş oluyor.

Sorun bununla bitmiyor. Türkiye’de pek çok iç hat seferi İstanbul aktarmalı yapılıyor. Diyarbakır’dan Trabzon’a gitmek isteyen bir yolcu, önce İstanbul’a uçmak, orada saatlerce beklemek ve ardından tekrar uçağa binmek zorunda kalıyor. 

Bu durumda uçak, otobüsten daha uzun bir yolculuğa dönüşüyor; gününüz havaalanlarında bekleyerek geçiyor. “Hız” söylemi, kâğıt üzerinde kalıyor.

Örneğin, Denizli'ye uçakla Ankara'dan gitmek istediniz diyelim, İstanbul aktarmalı gitmek zorundasınız. Çardak Havalimanı merkeze 100 km'den fazla uzaklıkta. Ankara'dan sabah havalimanına giden bir yolcu ancak akşama Denizli'deki evinde olabilir. 

Dolayısıyla asıl sorgulanması gereken nokta şu: Uçak yolculuğunu kolaylaştırması gereken altyapı neden yolcuyu bu kadar zorlar hale geldi? Havalimanlarını şehir dışına yapmak bir güvenlik ve kapasite tercihi olabilir; ancak bununla birlikte ulaşım planlamasının yapılmaması, yolcunun cebinden ve zamanından çalıyor.

Türkiye’de uçakla yolculuk artık sadece bilet alıp uçağa binmekten ibaret değil. Havalimanı mesafeleri, toplu taşıma eksiklikleri, aktarma zorunlulukları ve yüksek ulaşım maliyetleri bir araya geldiğinde, uçmak çoğu kez “konfor” değil, “yük” haline geliyor.