Akıllı Evler: Özgürlük mü, Dijital Tutsaklık mı?

Akıllı Evler Ne Kadar Güvenli?

Casandra Dizisi ve Akıllı Evlerin Güvenliği Üzerine

Nevin Bilgin 

Akıllı ev teknolojileri, insan hayatını kolaylaştırma iddiasıyla yaşam alanlarına yerleşti. Parmak iziyle açılan kapılar, yüz tanıma sistemleri, sesle yönetilen cihazlar… Tüm bunlar, insana güven hissi vermesi gereken unsurlar. Ancak ne kadar fazla teknolojiye bağımlı hale gelirsek, o kadar az kontrol sahibi oluyoruz. 

Güvenliğin anahtarını dijital sistemlere teslim ettikçe, aslında onu kendi ellerimizden bırakıyor muyuz?

                                 netflix

Bir kapıyı kilitlemek için artık bir anahtara değil, bir veri ağına güveniyoruz. Ama bu veri ağına kimler erişebilir? Akıllı güvenlik sistemlerinin hacklenmesiyle bir evin kapıları, sahibi dışında birine de açılabilir.

Mahremiyetimizi korumak adına içeriye yerleştirdiğimiz kameralar, aslında bizi gözlemleyen başka bir çift göze dönüşebilir. Teknolojinin sunduğu güven, bir yanılsama mı?

Hakimiyet Kimin Elinde?

Teknolojinin kontrolü insanda mı, yoksa insan mı teknolojinin kontrolü altında? Modern toplum, güvensizlik duygusundan kaçınmak için her geçen gün daha fazla teknolojiye sarılıyor. Fakat bu süreçte, insanın kendi güvenlik anlayışı da değişiyor: Bir şeyin kendisine ait olması yerine, ulaşılabilir ve yönetilebilir olması güven kaynağı haline geliyor.

Bir evin duvarları yüksek olabilir, kapıları çelikten yapılabilir, fakat artık güvenin temel ölçütü bunlar değil. Şifrelenmiş ağlara, güncellenen güvenlik protokollerine, şirketlerin sunucularına bağımlı bir güvenlik anlayışı gelişiyor. İnsan, artık kendi mahremiyetinin ve güvenliğinin gerçek koruyucusu değil—bu rol, algoritmaların ve şirketlerin elinde.

Cassandra Dizisi

"Cassandra" dizisi, tam da bu meseleyi ele alan etkileyici bir yapım. Dizide, ana karakter Cassandra, akıllı ev robotu, hizmet etmek ve güvenlik için programlanmış ancak, gerçekte öyle mi? 

Akıllı evler ve dijital teknolojiler hakkında yapılan eleştiriler ortada; mahremiyetin tehlikeye girdiği, güvenliğin artık yanıltıcı olduğu biliniyor. Fakat tıpkı Cassandra dizisinde olduğu gibi insanlar başlarına gelebileceklerden çoğu zaman habersiz oluyor. 

Ya da insan, konforun içinde saklı olan tehdidi fark etmek istemiyor.

Cassandra’nın gördüğü gelecek, insanların kendi özgürlüklerini ve mahremiyetlerini teknolojiye devrederek bir tür dijital tutsaklığa sürüklendiği bir dünya. Bu tutsaklık, yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda psikolojik bir bağımlılık yaratıyor.

Özgürlük mü, Dijital Gözetim mi?

Teknoloji, bize yalnızca kolaylık değil, aynı zamanda bir tür dijital otorite de sunuyor. Bugün evimizde otururken, gözle görünmez bir sistemin bizi izlediğini biliyoruz. Akıllı cihazlarımız dinleyebilir, hareketlerimizi takip edebilir, hatta düşünce dünyamıza dair ipuçları çıkarabilir.

Tarih boyunca insanın en büyük korkularından biri olan gözetlenme, artık içselleştirilmiş bir norm haline geldi. Eskiden dışarıdan gelen tehlikelere karşı güvenlik sağlamak için teknolojiyi kullanırken, şimdi bizzat teknolojinin kendisi bir tehdit unsuru haline geldi.

Bir akıllı evde kapının kilidini açmak için bir algoritmaya bağımlıysak, bu ev gerçekten bizim midir? Kendi evimizde ne kadar özgürüz?

Kendi Güvensizliğimizi İnşa Ediyoruz

Teknoloji, insanın güven ihtiyacına cevap vermek için gelişirken, aslında onu daha da güvensiz bir zemine itiyor. Güvensizlikten kaçmak için başvurulan her yeni sistem, insanın kendi kırılganlığını artırıyor. Çünkü artık güven, kişinin kendi fiziksel gücünden, sezgilerinden ya da toplumsal bağlarından değil; merkezi sistemlerden ve dijital araçlardan geliyor.

Bizi korumak için geliştirilen teknoloji, bizi ne kadar kontrol ediyor?

Güvenliği sağlamak adına ne kadar özgürlüğümüzü feda ettik?

Ve en önemlisi: Gerçekten güvende miyiz, yoksa yalnızca güvende olduğumuza mı inandırılıyoruz?