TÜRKİYE SİYASETİNİN SESSİZ HARİTASI

Milliyetçi Blok

Muhafazakar Blok

Sol, Seküler, Laik Blok

                fotoğraf: Reddit

Nevin Bilgin 

Son dönemdeki seçimler, son yapılan anketler artık Türk siyasetinin haritasının üç ayak üzerine oturmuş olduğunu gösteriyor. Kutuplaşmaların görünürdeki sertliğine rağmen, seçmenin net bir şekilde üç büyük blok etrafında yeniden şekillendiğini gösteriyor. Her bir bloğun kendi iç dinamikleriyle evrildiği, seçmenin sadakat yerine alternatif aradığı bir döneme girildiğini göstermekte. 

Üç büyük blok… Üç ayrı yönelim… Ve her birinin ardında bambaşka beklentiler, kaygılar, umutlar…

I. MİLLİYETÇİ BLOK: GÜVENLİĞE ODAKLI, KİMLİK MERKEZLİ BİR YÜKSELİŞ

Milliyetçi damar, Türkiye siyasetinin en hareketli alanlarından biri. Zafer Partisi’nin ani çıkışları ve MHP’nin hâlâ güçlü olan geleneksel yapısı, bu bloğu %30’a yaklaşan bir etkiye taşıyor. Göçmen karşıtlığı ve sınır güvenliği gibi temalar, özellikle genç seçmen arasında güçlü bir yankı buluyor.

İYİ Parti ise bu alanda belirleyici konumda. Milliyetçi kimliğinden uzaklaşmadan merkez siyasetle temas kurmaya çalışan bu yapı, bloklar arası geçişkenliğin en açık örneği. Seçmen nezdinde bu belirsizlik, hem risk hem de potansiyel bir avantaj sunuyor.

II. MUHAFAZAKÂR BLOK: EKONOMİYLE SALLANAN, SADAKATLE AYAKTA KALAN

Muhafazakâr seçmen, uzun yıllardır AK Parti etrafında şekillenmişti. Ancak artık bu yapı sarsılıyor. Yılların yorgunluğu, ekonomik kriz, değişen genç seçmen profili AK Parti'nin tabanını daraltıyor. Parti, %25 seviyesine kadar gerileyebilir; ancak ekonomik toparlanma, bu oranı yeniden %35 bandına taşıyabilir.

Bu boşlukta, Yeniden Refah Partisi sessiz ve kararlı bir yükselişte. Milli Görüş geleneğini yeniden diriltme iddiası, özellikle yoksul mahallelerde ve dindar gençlikte karşılık buluyor. AK Parti'den memnun olmayan ama kopmakta da zorlanan kitle için yeni bir adres arayışı var.

III. SOL-SEKÜLER-LAİK BLOK: ADALET VE DEĞİŞİM ETRAFINDA KENETLENME

CHP'nin merkezinde olduğu bu blok, 2023 seçimlerinden sonra belirgin bir konsolidasyon sürecine girdi. Adalet arayışı, ifade özgürlüğü talebi ve sosyal adalet beklentisi, bu bloğun ortak dilini oluşturuyor. Özellikle genç seçmenler arasında TİP ve DEM gibi partiler alternatifler sunuyor.

TİP, daha meydan diliyle ve sınıfsal vurgularla dikkat çekerken; DEM, kimlik siyasetini aşarak daha geniş bir demokrasi ve haklar söylemine yönelmiş durumda. 

Bu bloğun en büyük gücü, büyük kriz anlarında hızlı mobilize olabilme kapasitesi. Umutla değil, ihtiyacın zorlamasıyla büyüyen bir alan.

Bu yeni haritada önemli olan artık sadece hangi bloğun ne kadar oy aldığı değil; her bloğun içindeki yönelimler, iç çatışmalar ve dönüşüm potansiyeli.

Milliyetçi blokta "kim daha sert?" sorusu,

Muhafazakâr alanda "kim daha sahici?",

Sol-seküler blokta ise "kim daha dönüştürücü?" sorusu öne çıkıyor.

Türkiye siyasetinin sessiz haritası çiziliyor. Bu haritayı doğru okumak, sadece siyasetin değil, toplumun ruhunu da anlamak demek.